YILDIRIM, ‘’İŞ KAZASI DEĞİL DÜPEDÜZ CİNAYET’’

EĞİTİM İLKE-SEN (İlkeli Eğitim ve Bilim Çalışanları Dayanışma Sendikası), ve TOKAD Tokat’ta Mecidiyeköy’de eski Ali Sami Yen Stadı’nın yerine yapılan rezidans inşaatında asansörün 32. kattan zemine çakılması sonucu 10 işçinin katledildiği olayla ilgili bir eylem gerçekleştirdi. Yer altı Çarşısı gerçekleştirilen eylemde Torunlar GYO inşaatında meydana gelen olayın asla bir iş kazası sayılamayacağının altı çizilerek yaşananların düpedüz cinayet olduğu belirtildi. Ağustos ayında 158, son 11 yılda 11 binden fazla işçi, iş cinayetlerinde can verdiğini ifade eden, İşçi-Der Temsilcisi Çetin Yıldırım, ‘’Gün geçmiyki iş cinayetlerine, işçi katliamlarına bir yenisi eklenmesin. İnsan gibi çalışmak ve yaşamak isteyen işçilerin yaşamları genç yaşta söndürülüyor. Mecidiyeköy’de eski Ali Sami Yen Stadı’nın yerine yapılan rezidans inşaatında asansörün 32. kattan zemine çakılması sonucu 10 işçi katledildi. İşçilerin kullandığı asansörde aynı anda inşaat malzemelerinin de taşınıyolması ve işçilerin asansörün bakımsız olduğunu ifade etmesi olayın göz göre göre gerçekleştiğinin kanıtıdır.Aynı inşaatta 9 Nisanda meydana gelen iş cinayetinde 19 yaşındaki Erdoğan Polat, inşaat sepetinin halatının kopması sonucu 15. kattan zemine düşerek yaşamını yitirmişti.Yüksek maliyetli projelerde, milyonlarca doları esirgemeyen patronlar, işçinin çalışma güvenliği söz konusu olduğunda maliyeti kısmak adına basit önlemleri bile almaktan kaçınıyorlar. İnşaat şirketinin sahibi Torunlar GYO’nun iktidar ile olan yakın ilişkileri de dikkate alındığında yapılacak soruşturmanın selameti de şüpheli olacaktır.Ağustos ayında yaşamını yitiren 158 işçiden 40’ı inşaat işçisiydi. İnşaat işçilerinin nerdeyse tamamı taşeron firmalara bağlı olarak çalışıyor. İşçi ölümlerinin en büyük nedeni taşeron çalışma koşullarının yaygınlaşmasıdır. Soma faciası yaşandığında taşeron çalışma sisteminin kaldırılması gerektiğini söyleyen AKP hükümetinin çalışma bakanının aslında, göz boyamak için birkaç iyileştirme yaparak taşeronlaştırmayı ana çalışma biçimi haline getirmeye çalıştığıtaya çıktı.Rezidansta 10 işçinin canına mal olan iş cinayetinde, asıl kusurlu olan sermaye düzenidir. Asıl suçlu olan gözaltına alınan iş güvenliği uzmanları ya da ustalar vs. değil, doğrudan doğruya patronlardır. İş güvenliği önlemlerinin alınması için gerekli maliyet kalemini ayırmayan ve bunu kâr olarak cebe indiren patronlardır. Bu toplu katliamdan sonra bir kez dahataya çıktı: Her işçi katliamı göz göre göre gelmektedir. Ekmeklerini kazanırken kapitalist hırslara kurban verilen insanlarımızın listesi gün geçtikçe katlanmaktadır. Çalışırken köleliğe, ölürken cinayete kurban giden insanların kanları üzerinde rezidanslar, saraylar yükselmeye devam ediyor. Çok değil iki hafta önce Atatürk Orman Çiftliği kampüsü içinde inşaatı süren ve kamuoyunda ``ak saray`` olarak da bilinen hukuksuz yapılaşmada 18 Ağustos günü bir işçi ölümü yaşandığını ifade ederek, ‘’ Kompleksin içinde yer alan cami inşaatına beton getiren beton mikseri dinlenme molasındaki bir işçiyi ezdi. Olay yerinde can veren işçinin haberi hiçbir basınganında çıkmadı ve derhal örtbas edildi. Ocak ayında 92 işçi, Şubat ayında 82 işçi, Mart ayında 121 işçi, Nisan ayında 121 işçi, Mayıs ayında 416 işçi, Haziran ayında 146 işçi Temmuz ayında 123 işçi, Ağustos ayında 157 işçi kardeşimiz iş cinayetlerine kurban gitti. Türkiye işçi ölümlerinde Avrupa’da ve Dünyada ilk sıralardaki yerini pekiştiriyor. Kalkınma ve büyüme hülyaları önce yoksulların, emekçilerin canlarını alıyor. Kapitalizmin kucağına atılmış halkımızın evlatları ekmek parasını kazanabilmek, ailelerinin geçimini sağlayabilmek için bu acımasız sistemin kurbanı oluyorlar. Son 11 yılda 11 binden fazla iş cinayetinin olması, işçi ölümlerinin her geçen gün artması bir tesadüf müdür? Şimdi herkese soralım: Bu kadar insanın katili kim? Düşük ücretlerle, normal çalışma saatlerinin çok üzerinde çalıştırılan işçiler vahşi kapitalistler tarafından açıkça ölümün kucağına atılmaktadırlar. İş güvenlik tedbirlerinin hiç alınmadığı ya da yetersiz alındığı koşullarda emekçilerin sonu baştan belli olmaktadır: Ya ölüm ya da iş göremeyecek derecede yaralanmalar! Bile bile yaşanan bu facialara cinayet dememek mümkün müdür? İşçileri sadece maliyet tablosunda bir fazladan bir gider olarak gören kapitalistler, asgari ücretlerle, taşeron uygulamalarla köleleştirdikleri işçilerin acı sonlarını hazırlayarak suçlunun kendileri olduklarını açıkça ilan etmiyorlar mı? Bunca işçinin katilini, bunca sömürünün failini biliyoruz. Katiller Allah’ın bütün kulları için var ettiği nimetlere el koyanlardır. İnsanların hakça bölüşüp adil paylaşımına engel olarak onları yoksulluğa mahkûm edip sömürenler; bunu devlet, siyaset ve toplum politikası yapanlardır!Mahallelerinde oyun oynamak yerine pres makinelerine hayatlarını kaptıran çocuk işçiler, maden ocaklarına gömülen işçiler, karın tokluğuna sömürülen genç kızlar, insanlık dışı koşullarda ekmek kavgası veren mevsimlik tarım işçileri her gün bu sömürü düzeninin iç burkan, çarpıcı fotoğraflarını sunuyorlar bizlere. 12 Eylül rejiminin baskı ve işkencelerle uyguladığı 24 Ocak kararları bugün AKP iktidarı tarafından derinleştirilerek sürdürülmektedir. Güvencesiz, taşeron çalıştırma otuz yıldan fazla bir süredir halkımıza dayatılıyor. Sendikasız kalan emekçiler, sermaye sahiplerinin insafsızlığına terk edilmiş durumda. Bugün iktidar emekçiden, halktan yana değil açıkça patronlardan yana duruyor. Önce geleceğini kaybeden emekçiler sonra genç yaşlarında iş cinayetlerine daha çok kurban gider oldu!Torba yasalarla geçirilen binlerce kanun sermaye sahiplerini kollarken emekçilerin haklarını tırpanladı.Kapitalizme teslim olmaktan vazgeçin; Rabbimizin paylaşımı, adaleti, dayanışmayı, bölüşmeyi öğütleyen çağrısına kulak verin! Sorumluları yargılayın ama sorumluları hep başka yerde aramayın! Çılgınca bir yarış için destek verdiğiniz çevrelerin yaptığı sizin eserinizdir! apitalist hırsların yaktığı insanların hesabını adaletten yana olan insanlar bu dünyada mutlaka soracaktır’’ dedi.